Het witte [email protected] Boekwinkel
Categorie: Patricia Woerler-Horzon
Kunst of oplichterij?, Geert Schuermans in Cutting Edge over Het Witte Boek van Rafael Horzon
Het boek start in de Parijse lessen van Derrida, maar slechts enkele pagina’s later verhuist Horzon naar Berlijn om het deconstructivisme daar in de praktijk te brengen. Elk van zijn initiatieven balanceert er op de smalle lijn tussen economie, kunst … en oplichterij.…… Lees verder Kunst of oplichterij?, Geert Schuermans in Cutting Edge over Het Witte Boek van Rafael Horzon
Met een weids gebaar, dat deed denken aan Faust, eerste akte, deed ik de ramen van mijn werkkamer open, liet het straatlawaai binnen en begon aan een monumentaal werk
Allereerst dus de wetenschap. Die had ik immers al leren kennen. Als farce. Nu wilde ik haar van de bekrompenheid bevrijden waarmee wetenschappers te werk gingen. Met een weids gebaar, dat deed denken aan Faust, eerste akte, deed ik de ramen van mijn werkkamer open, liet het straatlawaai binnen en begon aan een monumentaal werk, Het kenniscompendium: in één enkel…… Lees verder Met een weids gebaar, dat deed denken aan Faust, eerste akte, deed ik de ramen van mijn werkkamer open, liet het straatlawaai binnen en begon aan een monumentaal werk
Ik moest weer denken aan mijn Parijse orakel, signora Sarasate. Ik kon beter niet de weg van de studenten inslaan. En ook niet de weg van de kunst. Ik kon beter de derde weg nemen. Mijn doel was de Nieuwe Werkelijkheid. Nadat ik deze fundamentele gedachte op mijn schrijfmachine uitgetikt had, draaide ik er een nieuw vel papier in.… Lees verder Ik had geen tijd te verliezen.
Maar ik wilde geen ideeën herhalen.
De volgende ochtend ging ik achter mijn schrijfmachine zitten om een nieuw, voorlopig levensplan uit te tikken. Welke weg moest ik inslaan? Dat de weg via de universiteit tot vertwijfeling leidde, daar had ik vroeger al een vermoeden van gehad. En dankzij mijn geslaagde voorstelling in de grote universiteitszaal had ik die weg nu ook voorgoed afgesloten. De tweede weg? Mijn…… Lees verder Maar ik wilde geen ideeën herhalen.
Terwijl ik de kamer uit liep hoorde ik hoe de rector met een reusachtige, krassende ganzenveer mijn ontslagbrief tekende. Maar wat hij niet wist, was dat zijn dochter Sophia voor de deur al op mij stond te wachten. Ik had haar tijdens een etentje bij de rector thuis een keer een knipoog gegeven, en zij was meteen verliefd op me geworden.… Lees verder Gewassen en gestreken
Ik zat thuis aan mijn schrijftafel en was druk bezig een berg driehoekige postzegels met vliegtuigmotieven te sorteren, toen de postbode aanbelde. De rector van de universiteit nodigde mij uit voor een informatiebijeenkomst in de grote zaal. Het nieuwe studieprogramma zou bekend gemaakt worden. Ik deed wat parfum op, sloeg een regencape om en fietste naar de universiteit. Op de laatste… Lees verder Ik kon het niet geloven.
Maar na een paar maanden merkte ik dat deze universiteit en deze studie niet bij mij pasten. Ik werd steeds ongelukkiger. Mijn bewegingen werden ongecontroleerd. Ik kreeg niet genoeg uitdaging. De studie ging veel te traag. Ik werd zo wanhopig van verveling dat ik zelfs weer in mijn slaap begon te huilen. Toen brak de dag aan waarop mijn leven… Lees verder Mijn ogen werden glazig.
Maar ik was vlijtig en consciëntieus.
Door mijn nieuwe opwindende leven in het centrum van Berlijn had ik zomaar kunnen vergeten dat ik nog altijd student was. Maar ik was vlijtig en consciëntieus. Om nu eindelijk meer en sneller te leren dan in München had ik mij in Berlijn voor een nieuw vak ingeschreven en ik schreef nu opstellen over Godards films en Malapartes geschriften. Regelmatig won…… Lees verder Maar ik was vlijtig en consciëntieus.
Dus sneden we mijn naam aan het begin en het eind uit de credits
Heel toevallig kreeg zelfs Harald Szeemann, de bekendste curator ter wereld, de films een paar jaar geleden via Christian Jankowski te zien. Hij wilde Superhund meteen op een tentoonstelling vertonen. Maar op dat moment had ik allang besloten dat ik ondernemer zou worden, en ik vreesde voor mijn goede naam. Dus stuurde ik hem mijn…… Lees verder Dus sneden we mijn naam aan het begin en het eind uit de credits
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.