Categorie: Rafael Horzon

Ik zat thuis aan mijn schrijftafel en was druk bezig een berg driehoekige postzegels met vliegtuigmotieven te sorteren, toen de postbode aanbelde. De rector van de universiteit nodigde mij uit voor een informatiebijeenkomst in de grote zaal. Het nieuwe studieprogramma zou bekend gemaakt worden. Ik deed wat parfum op, sloeg een regencape om en fietste naar de universiteit. Op de laatste… Lees verder Ik kon het niet geloven.

Maar na een paar maanden merkte ik dat deze universiteit en deze studie niet bij mij pasten. Ik werd steeds ongelukkiger. Mijn bewegingen werden ongecontroleerd. Ik kreeg niet genoeg uitdaging. De studie ging veel te traag. Ik werd zo wanhopig van verveling dat ik zelfs weer in mijn slaap begon te huilen. Toen brak de dag aan waarop mijn leven… Lees verder Mijn ogen werden glazig.

Maar ik was vlijtig en consciëntieus.

Door mijn nieuwe opwindende leven in het centrum van Berlijn had ik zomaar kunnen vergeten dat ik nog altijd student was. Maar ik was vlijtig en consciëntieus. Om nu eindelijk meer en sneller te leren dan in München had ik mij in Berlijn voor een nieuw vak ingeschreven en ik schreef nu opstellen over Godards films en Malapartes geschriften. Regelmatig won…… Lees verder Maar ik was vlijtig en consciëntieus.

Dus sneden we mijn naam aan het begin en het eind uit de credits

Heel toevallig kreeg zelfs Harald Szeemann, de bekendste curator ter wereld, de films een paar jaar geleden via Christian Jankowski te zien. Hij wilde Superhund meteen op een tentoonstelling vertonen. Maar op dat moment had ik allang besloten dat ik ondernemer zou worden, en ik vreesde voor mijn goede naam. Dus stuurde ik hem mijn…… Lees verder Dus sneden we mijn naam aan het begin en het eind uit de credits

De actiefilm Superhund

Toen ik onder een luchtbed voor mijn huis een keer een videocamera vond, maakte ik samen met Joy twee films. In beide films was de hoofdrol weggelegd voor haar reusachtige jachthond Ben. De actiefilm Superhund, waarvoor we hem in een roze kostuum staken, was echt een meesterwerk. Daarna maakten we er nog snel de western Brauner…… Lees verder De actiefilm Superhund

Overdag kon je dan bijkomen van die escapades.

  Elke avond ging er in het centrum van Berlijn een nieuwe tent open, waar je dan meestal de hele nacht doorbracht. Overdag kon je dan bijkomen van die escapades. Maar ik was meestal te vinden in een verwilderde tuin aan de Steinstrasse. Een vriendin van mij, Joy Wagner, draaide daar in een schuurtje platen.…… Lees verder Overdag kon je dan bijkomen van die escapades.

Ik was diep onder de indruk.

Op een andere plek, in een garage die tot aan de nok vol gepropt was met elektronische reserveonderdelen, stond een Hawaiiaan, die honderdzeventien versies verzameld had van een lied dat The Caravane heette. Hij speelde ze elke avond achter elkaar af. In de fittingen van de lampen had hij augurken gestoken die een gedempt groen licht…… Lees verder Ik was diep onder de indruk.

De bezoekers zaten op stoffige zitbanken

Het centrum van Berlijn was destijds nog één grote puinzooi. De bewoners hadden zich na de oorlog niet beziggehouden met de wederopbouw van hun platgebombardeerde huizen. Ze hadden simpelweg de gebroken ruiten van hun winkels uit de pui geslagen en de open gaten dichtgemetseld. Daarachter verkochten ze boombast, de scherven van hun ruiten en weipoeder.…… Lees verder De bezoekers zaten op stoffige zitbanken

Op het station van München zag ik een reclamebord hangen: ‘Kom – naar Berlijn!’ stond er in grote letters onder een nachtfoto van de eeuwige, stralende en volgens een oude legende nooit slapende stad. ‘Misschien is dat de juiste plek om de dingen zelf te doorgronden,’ zei ik tegen mezelf. Ik kocht dadelijk een treinkaartje… Lees verder grote letters onder een nachtfoto