Moritz von Uslar – Pagina 4

Café Schröder – Raoul

Hij schoof de mouw van zijn T-shirt omhoog en legde zijn arm naast het bierglas. Na een paar woorden werd duidelijk dat hij de verhalen die zich rond zijn arm slingerden al vaak had verteld. Heiko en Hansi lieten het werk even rusten: vrijetijdsgezichten. Ze stonden achter de bar, theedoek over de schouder, en ze…… Lees verder Café Schröder – Raoul

Café Schröder – schmidti

Heiko strekte zijn armen uit, een bier in de linkerhand, met de rechter wees hij dwars door het café, en hij riep met een kroegstem die over alle hoofden heen te horen was: ‘schmidti, hoe gaatie? nog een lekkere blonde?’ En schmidti, die op de tweede rij bij de stamtafel stond, een langharig metalmonster, in een spijkeroverall…… Lees verder Café Schröder – schmidti

“Hi Fan” (Pension Heimat)

Alle inhoud, waarde en betekenis van het reporterschap bestond erin dat de reportage nog niet af was. Ik moest verder. Het verhaal moest verder. Het moest vooral ook verder om te zorgen dat het armetierige, het onbruikbare, zinloze van alle afzonderlijke notities, waarnemingen en opmerkingen beter te incasseren viel. niet de afzonderlijke verhalen telden, alleen…… Lees verder “Hi Fan” (Pension Heimat)

Café Schröder – Wat ben je aan het opschrijven?

Ik zat net te schrijven, hoed op mijn hoofd, mijn rug naar het café, toen een grote arm over mijn schouder heen een greep deed, mij het notitieboekje uit handen nam en iemand met mijn boek voor zijn buik erin begon te bladeren en te lezen. Het was de man-van-twee-meter met de bretels die daarnet…… Lees verder Café Schröder – Wat ben je aan het opschrijven?

Café Schröder – Heiko

Wat wel heel leuk was om te zien en als fenomeen ook daadwerkelijk aanwezig, dat was de rare mix van beroepen, sociale afkomst, biografieën, succescurven, steil en slingerend verval, die hier samen aan tafel zaten of in groepjes bij elkaar stonden. Allerlei verschillende types waren er met elkaar in de weer, dat wil zeggen altijd-lazarus met…… Lees verder Café Schröder – Heiko