Café Schröder – Wat ben je aan het opschrijven?

Ik zat net te schrijven, hoed op mijn hoofd, mijn rug naar het café, toen een grote arm over mijn schouder heen een greep deed, mij het notitieboekje uit handen nam en iemand met mijn boek voor zijn buik erin begon te bladeren en te lezen.
Het was de man-van-twee-meter met de bretels die daarnet nog op de bank bij de stamtafel gelegen had. Er had zich inmiddels een agressieve opwinding van de reus meester gemaakt.
Hij wilde lezen, hij wilde begrijpen wat ik daar in mijn notitieboek opgeschreven had.
Hij bladerde heen en weer.
Hij legde zijn vinger in het boek, boog zijn hoofd voorover en las.
Hij vroeg: ‘Wat ben je daar aan het doen? Wat ben je daar aan het opschrijven?’
De hele stamtafel keek toe.
De reus ging voor me staan en hield het notitieboek voor mijn gezicht. alsof hij wilde dat ik mijn notities aan hem zou
voorlezen. ‘ben je journalist?’
Hij legde een arm op mijn schouder en keek me aan: ‘Wekrijgen toch geen gelazer met je, hè?’