Verontwaardigd sprong ik op van mijn stoel, trok met beide handen mijn baret recht die toen ik opsprong voor mijn ogen was gegleden, en riep met mijn prettige, heldere stem, in accentloos Frans: ‘Maar professor, hoe kan dat nou? Ik ben gisteren nog in de Tuilerieën geweest en ik heb daar in de zon gezeten, en de zon was heet! Ce n’est pas possible, verdorie!’
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.