Na de dood van zijn vader keert Didier Eribon vanuit Parijs terug naar zijn geboortestad Reims. Dat doet hij met tegenzin: de band met zijn vader was onbestaande en zijn broers heeft hij al jaren niet meer gezien – Reims mag dan wel zijn geboortegrond zijn, hij kon er als jonge intellectueel en ontluikende homoseksueel niet snel genoeg weg zijn. Maar nu dwingt hij zichzelf dus: hij wil als socioloog begrijpen hoe het komt dat zijn familie, ooit fervente communisten, tegenwoordig voor het Front National stemt.
…

@Knack