Het hoogste resultaat, gemeten aan het beste
Een tijd terug, tweeënhalf jaar geleden om precies te zijn, verscheen bij Leesmagazijn de mooie novelle Bergtocht van de Zwitserse cultschrijver Ludwig Hohl (1904-1980). De naam zegt het al, het verhaal gaat over bergbeklimmen, iets wat Hohl na aan het hart lag, hij was alpinist. Mocht er reïncarnatie bestaan, een geloof om waarde aan te hechten, opdat men streeft naar een goed leven – alle discussie over wat goed is daargelaten – en er in een volgend leven wellicht minder geleden hoeft te worden, dan zou ik in een Alpenland geboren willen worden.
—
Hoogtepunt uit de bundel is het laatste verhaal, ‘Nachtelijke weg’, dat zich afspeelt in een Oostenrijks dorp, gemodelleerd naar Grein an der Donau, waarin een man ’s nachts van het café via een landweg naar zijn pension buiten het dorp loopt. Daar komt hij een andere man tegen en ze zeggen alleen maar ‘goedenavond’ tegen elkaar, maar Hohl wil zo diep doordringen dat het verhaal wordt opgestuwd naar metafysische hoogten. Dit is schrijven, doordringen tot de kosmos bijna. Het verhaal sluit af met de opmerking dat de nood van de verteller – en van de mens in het algemeen waarschijnlijk – kan worden overwonnen door naar ‘het hoogste resultaat’ te streven, ‘gemeten aan het beste’, een waarheid die Hohl als bergbeklimmer doorleefd moet hebben.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.