Oorlog is nooit heroïsch, en altijd smerig. Raketten die in woonhuizen belanden zijn smerig. Clusterbommen zijn smerig, vlinderbommen zijn nog smeriger. Er bestaat niet zoiets als collaterale schade. Wel zijn er burgers die sterven en lijden onder de bommen. Maakt niet uit welke taal ze spreken, waar ze wonen, of welke politieke analyses ze al dan niet maken.
Voor uitgeverij Leesmagazijn vertaalde ik de bundel Metro en mobilisatie van Igor Bobyrev, die (na lang wachten) net is verschenen.
Igor Bobyrev is een Russischtalige poète maudit, die zich tussen twee vuren bevindt. Hij werd geboren in Donetsk in 1985, toen Oekraïne nog deel uitmaakte van de Sovjet-Unie. Aan de plaatselijke universiteit studeerde hij geschiedenis. Ook toen de stad op instigatie van Rusland ingenomen werd door pro-Russische gewapende milities, bleef hij er wonen. Hij begon te dichten op twintigjarige leeftijd, in 2005. Zijn gedichten in vrije verzen doen denken aan het vroege werk van Kirill Medvedev (Alles is slecht, Biopolitiek), die hem stilistisch beïnvloed heeft. Hij publiceerde in grote Russische tijdschriften als Novyj mir еn Volga. In 2016 verscheen in Moskou zijn bundel Iedereen weet dat tijdens de oorlog in mijn appartement een bom terecht is gekomen.
@‘Metro en mobilisatie’ van Igor Bobyrev, een poète maudit in Donetsk
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.