“Flexibilisering werd lange tijd neergezet als modern ideaal. Wolfgang Streeck, voormalig directeur van het Max Planckinstituut in Keulen beschrijft dat mooi in zijn boek Gekochte tijd. ‘Politici en werkgevers’ schrijft hij, ‘wisten het onderscheid te verdoezelen tussen zelfgekozen en gedwongen mobiliteit, tussen vrije beroepen en geen vaste baan hebben, tussen opzeggen en ontslagen worden.’
Flexibilisering is een perfect gekozen term: het tegenovergestelde van flexibel is immers star, bekrompen, conservatief, onbeweeglijk. En wie wil dat nou zijn? Bovendien zijn succesvolle zzp-ers ook onderdeel van de flexibele arbeidsmarkt – en wie wil er nou niet lekker vanuit huis of met je laptop in het café op je eigen tijden en een door jouzelf vastgesteld tarief werken?
Zoals Streeck al zei: het begrip flexibilisering verhult het verschil tussen zelfgekozen en gedwongen mobiliteit, tussen vrije beroepen en geen vaste baan hebben, tussen zelf bepalen wanneer en hoe je werkt of als oproepkracht ’s ochtends horen of je s avonds moet werken. En anders je werk kwijt zijn. Kortom, het verhult wie er aan het stuur zit.”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.