We reden plankgas door de stad, achter de sluis langs over de Havel, door de Dammhaststraße en de Philipp Müllerstraße: de weg die ik een paar uur geleden nog te voet had afgelegd. De auto was een Skoda Superb, zwart, met leren bekleding. achter het stuur zat Crooner, de zanger van de band. Volgens Raoul oefende…… Lees verder Schwindel Schweiz
Categorie: Boeken
Café Schröder – Raoul
Hij schoof de mouw van zijn T-shirt omhoog en legde zijn arm naast het bierglas. Na een paar woorden werd duidelijk dat hij de verhalen die zich rond zijn arm slingerden al vaak had verteld. Heiko en Hansi lieten het werk even rusten: vrijetijdsgezichten. Ze stonden achter de bar, theedoek over de schouder, en ze…… Lees verder Café Schröder – Raoul
Café Schröder – schmidti
Heiko strekte zijn armen uit, een bier in de linkerhand, met de rechter wees hij dwars door het café, en hij riep met een kroegstem die over alle hoofden heen te horen was: ‘schmidti, hoe gaatie? nog een lekkere blonde?’ En schmidti, die op de tweede rij bij de stamtafel stond, een langharig metalmonster, in een spijkeroverall…… Lees verder Café Schröder – schmidti
“Hi Fan” (Pension Heimat)
Alle inhoud, waarde en betekenis van het reporterschap bestond erin dat de reportage nog niet af was. Ik moest verder. Het verhaal moest verder. Het moest vooral ook verder om te zorgen dat het armetierige, het onbruikbare, zinloze van alle afzonderlijke notities, waarnemingen en opmerkingen beter te incasseren viel. niet de afzonderlijke verhalen telden, alleen…… Lees verder “Hi Fan” (Pension Heimat)
Café Schröder – Wat ben je aan het opschrijven?
Ik zat net te schrijven, hoed op mijn hoofd, mijn rug naar het café, toen een grote arm over mijn schouder heen een greep deed, mij het notitieboekje uit handen nam en iemand met mijn boek voor zijn buik erin begon te bladeren en te lezen. Het was de man-van-twee-meter met de bretels die daarnet…… Lees verder Café Schröder – Wat ben je aan het opschrijven?
Finster
Finster zei iets wat ik niet verstond. Het was blijkbaar een truc van de waard, dat had ik direct door, om zijn opmerkingen zo zachtjes te murmelen dat de toehoorder om herhaling moest vragen. Finster herhaalde zijn opmerking dan, nauwelijks luider, nauwelijks duidelijker, maar wel op een duidelijk geïrriteerde toon. Daarbij grijnsde de waard een grijnsje…… Lees verder Finster
Hoofdstraat, later
’s Middags tegen vijven nam het verkeer toe. Allemaal mannen die er jong tot zeer jong uitzagen en die blijkbaar niets omhanden hadden. Ze reden rondjes. Ze zaten in de auto om in de auto te zitten. De jongens waren paarsgewijs onderweg, bestuurder en bijrijder, en in de meeste gevallen hadden ze allebei, bestuurder en bijrijder, een baseballpet op hun hoofd. Ook…… Lees verder Hoofdstraat, later
Café Schröder
Het was liefde op het eerste gezicht geweest, toen ik op deze vrijdag in mei tegen half acht ’s avonds de deur van café Schröder opengeduwd had en via het tochthalletje het café was binnengegaan. Een bomvolle ruimte. Zoiets had ik maar zelden gezien, Grote stad, kleine stad, of middelgrote stad, dat maakte niet uit.…… Lees verder Café Schröder
Pension Heimat
Ik moest nu datgene gaan regelen waarvoor ik de hele dag bang was geweest: een kamer krijgen in Haus Heimat. De deur van de Heimat stond open. eén stap naar binnen maar, en je stond meteen midden in een soort grotachtige duisternis. en toen wist ik het weer: een stap de Duitse plattelandshoreca in, betekende…… Lees verder Pension Heimat
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.