Carl Schmitt, geboren op 11 juli 1888 in Plettenberg, doceerde als hoogleraar constitutioneel en internationaal recht in Greifswald (1921), Bonn (1922), Berlijn (Handelshochschule, 1926), Keulen (1932) en aan de universiteit van Berlijn (1933-1945) ). Hij is een van de meest controversiële politieke denkers van deze eeuw in Duitsland. Zijn interpretatie van de termen politieke theologie, soevereiniteit, dictatuur, legaliteit en legitimiteit had invloed tot ver over de grenzen van zijn onderwerp heen, en bij rechtse en linkse politiek.
leesmagazijn geeft Politieke Theologie (Politische Theologie. Vier Kapitel zur Lehre von der Souveränität, 1922) in een nieuwe vertaling van Lucas Hüsgen uit en Theorie van de Partisanen (Theorie des Partisanen. Zwischenbemerkung zum Begriff des Politischen, 1963), beide verschenen bij de Duitse uigever Duncker & Humblot. Daarnaast verscheen bij leesmagazijn Ad Carl Schmitt. Tegenstrijdige overeenstemming, van Jacob Taubes. Een krachtige uiteenzetting met Schmitt’s werk, eerder verschenen bij Merve Verlag.
Politieke Theologie
‘Soeverein is degene die beslist over de noodtoestand’ is de eerste zin van Carl Schmitt’s ‘Politieke Theologie’. Deze zin wordt nationaal en internationaal vaak geciteerd, zonder de auteur te noemen. Het essay over het concept en probleem van soevereiniteit, decisionisme, politieke theologie als een sociologie van juridische concepten en die van de contrarevolutie is veelvuldig besproken, geïnterpreteerd en bekritiseerd sinds de publicatie ervan in 1922 tot vandaag de dag.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.