264 p | leesmagazijn.shop
Koenraad Goudeseune, dichter en romanschrijver, verkent in deze verhalenbundel in zijn rauwe, karakteristieke stijl de worsteling van de schrijver en de soms moeizame dialoog tussen auteur en lezer. Autobiografisch, maar niet waargebeurd. Een vrouw kijkt met onbegrip naar hoe haar man faalt als auteur, een taxichauffeur krijgt een bijna eindeloze stroom klanten maar nauwelijks een woord op papier, en een schrijver die het werk van een mindere zielsverwant nakijkt, legt het aan met diens vrouw–een verdomd goede jeugdschrijfster.
Koenraad Goudeseune werd in 1965 te Ieper geboren. Hij schreef eerder de dichtbundels Dichters na mij, Atletiek van snijbloemen, Dat zij mij leest, Zen uit eigen werk en Het probleem met mensen die naar zee gaan. Daarnaast schreef hij ook enkele brievenromans en verhalenbundels. Hij werkt als taxichauffeur.
‘Weer werd afdoende bewezen dat een werkelijk goed gedicht zich door jou niet nuchter laat schrijven, en ook niet dronken natuurlijk. Iets daartussen, de nuance van enkele glazen, de wereldslok die je van je verstand de zolder en de kelder laat zien, de achtertuin en de aanpalende heerlijkheden. En van je kunnen de hoogste toppen, het strand en de internationale wateren waarop de zon zilvert. Dat gedicht schreef je, pils drinkend, in geen tijd, in een zucht en een scheet om het zo maar eens te zeggen.’
‘Waarom hou ik van de poëzie van deze man? Omdat hij een toon aanslaat die heel veel Nederlandse dichters nooit zullen aanslaan omdat ze denken dat het geen poëtische toon is.’
Wim Brands
‘Een van de beste Vlaamse schrijvers van na de oorlog’, Herman Brusselmans, Playboy, Juni 2015