Schinkel benadrukt echter vooral de prijs die ervoor betaald werd: het leven van duizenden mensen zou doelbewust op het spel zijn gezet. Inzet van het coronabeleid van Rutte c.s. was immers het bereiken van herd immunity, een epidemiologische vakterm die bij ons al snel ‘groepsimmuniteit’ zou gaan heten. Pas toen duidelijk werd dat dit niet het leidende principe van het beleid kon blijven, zou de term geruisloos verdwijnen. Volgens Schinkel bleef het kabinet er echter in de praktijk wel aan vast houden. Alleen de term werd vermeden en vervangen door ‘mitigatie’ en/of ‘gecontroleerde verspreiding’. Rutte maakte ervan dat die groepsimmuniteit nu slechts een ‘effect’ was van het beleid, het was geen ‘doel’ meer. Wat bleef stelde Schinkel later ook in een NRC-artikel vast, was ‘het sturen op IC-capaciteit en het dus in zekere mate laten rondgaan van het virus’. Dat is een vorm van necropolitiek, een politiek van de dood, aldus Schinkel, later ook in een NRC-artikel.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.