Ik heb lang gedacht dat de politiek de naam was van een vloek. Een vloek die de armen trof, ‘de kleine man’ zoals bij ons thuis werd gezegd, generatie na generatie, een beetje naar het voorbeeld van de tragedies van Sophocles en Euripides, die ik op latere leeftijd las, waarin de individuen uit eenzelfde geslacht om de beurt worden vervolgd, de een na de ander, zonder aan die vervolging te kunnen ontkomen, zonder te kunnen vluchten, want er is geen elders, er bestaat niets buiten de vloek, verzet of juist de grootste onderworpenheid hebben beide dezelfde gevolgen voor hun leven. Ik dacht dat de politiek het alleen op de armen had gemunt, voor zover diezelfde politiek, simpelweg in tegenstelling daarmee, geen betrekking had op de rijken, dat was althans de indruk die ik kreeg als ik ze – de bourgeoisie, de heersenden of hoe je ze ook wilt noemen – gadesloeg.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.