In Turkije geniet Bariş Biçakçi de reputatie van een gewaardeerd auteur. Dat maakt het vreemd dat we er in Vlaanderen en Nederland nog niet eerder van hoorden. Gelukkig is er daarvoor uitgeverij Leesmagazijn, die vond dat daar iets aan gedaan mocht worden. En daar mogen we blij om zijn.
“Radeloos als we waren” leest als een lange brief van een man, Ender, aan zijn legenslange vriend en huisgenoot Çetin. Hij spreekt openhartig over hun gedeelde herinneringen en zingt meermaals de lof over zijn metgezel. Die brief moet uiteraard ook nog ergens over gaan; entree Nihal. Zij is de halfzus van Ender en Çetin’s boezemvriend, die na het overlijden van hun ouders onder de hoede van de twee mannen komt. Die behandelen haar als waren ze zelf twee oudere broers, maar naarmate Nihal volwassen wordt evolueert hun genegenheid in diepgaande liefde. Een liefde die en zowel prikkelt als frustreert door de hechte band met Nihal, maar haar vanzelfsprekende desinteresse voor een intieme relatie met een van de twee vrienden.
Biçakçi schrijft zinnen die zoet zijn als baklava, zonder dat ze melig worden. Zijn Ender is dan ook eerder het gevoelige type: een vertaler, literatuurliefhebber en dichter, die meer dan eens mijmert over mooie citaten. Zo wordt in het boek vaak verwezen aan grote literatoren en stapelen de fraaie verwoordingen zich op. Tegelijk weet Biçakçi met uiterste precisie de details van menselijke interactie weer te geven én te verwoorden in een taal die je als vanzelf meevoert. Een boek waar je heerlijk van kan genieten.
De smaak van Thomas Barbier (De Reyghere – Brugge)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.