Mijn schrijfgewoonten, waarmee ook de vorm van mijn gedichten samenhangt, zijn meermaals gewijzigd naargelang mijn levensomstandigheden. Er was een tijd dat ik thuis achter mijn computer op bestelling vertalingen maakte; toen ben ik lange gedichten in vrije vers beginnen te schrijven. Heel eenvoudig, door wat ik op dat moment beleefde op te tekenen in een tekstbestand, in een apart kolommetje.’
‘In een latere levensfase reed ik alsmaar mijn zoontje in een kinderwagen rond; toen ben ik kortere gedichten beginnen te schrijven, op rijm. Dat is nu eenmaal de meest natuurlijke vorm wanneer je onderweg bent, en dus geen notities kunt maken, en je begeleid wordt door het ritmische gepiep van een rijdende kinderwagen. Toen ben ik ook liedjes beginnen te zingen op basis van gedichten van andere dichters. De dichtbundels die ik op zak had, waren mijn manier om met mijn zoontje te communiceren, of om mezelf bezig te houden als hij tijdens onze wandelingen in het park in slaap viel.’
‘De afgelopen jaren heb ik gewerkt als koerier. Tijdens die eindeloze verplaatsingen door Moskou ben ik in de metro mijn eigen liederen …
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.