Terwijl ik de kamer uit liep hoorde ik hoe de rector met een reusachtige, krassende ganzenveer mijn ontslagbrief tekende. Maar wat hij niet wist, was dat zijn dochter Sophia voor de deur al op mij stond te wachten. Ik had haar tijdens een etentje bij de rector thuis een keer een knipoog gegeven, en zij was meteen verliefd op me geworden. Toen ze me uit de rectorskamer naar buiten zag komen, sprong ze op uit haar stoel en viel me om de hals. We reden naar ijssalon Venezia, aten twee grote bananensplits met heel veel slagroom en gingen toen naar mijn huis toe. Ik heb die avond zeven keer de liefde met haar bedreven. Een wervelstorm van primitieve krachten bracht mij in het rijk der gelukzaligheid. Het was – en ik zeg het niet zonder trots – mijn eerste nacht met een vrouw. Ik was ook pas drieëntwintig jaar. Ook nu weet ik nog heel precies hoe op Sophia’s T-shirt, dat zij tijdens die zeven lange uren aanhield, de letters voor mijn ogen op en neer dansten. Gewassen en gestreken stond daar het opschrift: ‘Universiteit Berlijn’.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.